WFF 2018: Diamenty i motyle
W ostatni weekend Warszawskiego Festiwalu Filmowego Marcin Stachowicz i Marcin Pietrzyk recenzują – odpowiednio – portugalskiego „Diamantino” i tureckie „Motyle”. Diamenty są śmieszne („Diamantino”, reż. Gabriel Abrantes i Daniel Schmidt) Diamantino to Portugalia, Diamantino to my. Złoty jak Ronaldo, głupi jak noga stołowa, biega za piłką w różowej mgle. Nie myśli za dużo, bo memy generalnie